"Verbondenheid in alle bestaan te ontdekken en daarin eenzaam te zijn"
(tekst Huub Mous; 1990)
Een desolaat landschap - golvende banen in rood en blauw tekenen zich af in schrille contrasten. Ze vormen een horizontaal ritme dat zich voortzet in het vlak. Een vlammende zee van lijn en kleur verdwijnt in een onherbergzaam verschiet. Alles beweegt en toch staat alles stil. Er is iets dat nog het meest lijkt op een alomtegenwoordige leegte, aanwezig en afwezig tegelijk als in een hoorbare stilte. Het is niets dat alles omringt of iets dat niets onberoerd laat. Het trilt, golft, pulseert in de rusteloze lijnen van de horizon maar ook in de hand van de schilder die dit alles in beweging heeft gezet. Meer nog dan de karakteristieke lijnvoering en het soms wrange palet, is het deze geheimvolle, bezielde leegte die het werk van Jan Murk de Vries zo herkenbaar maakt.
De schilderijen van Jan Murk zijn niet uit de losse pols ontstaan. Hij is dan ook geen virtuoos, maar wel een gedreven kunstenaar. Nog volop actief als vijfentachtig jarige, kan terugkijken op een artistieke loopbaan die meer dan een halve eeuw bestrijkt. Zijn oeuvre heeft een indrukwekkende omvang en omvat niet alleen schilderijen en tekeningen maar ook een grote hoeveelheid monumentaal werk. Alleen al in verschillende glastechnieken heeft hij in Friesland meer dan zeventig ramen uitgevoerd. In al die jaren is Jan Murk de Vries trouw gebleven aan zijn eigen spoor. In de tijd waarin hij zichzelf als kunstenaar ontdekte, werd een bron aangeboord die nooit zou opdrogen.